Kobieto! Puchu marny! ty wietrzna istoto!
Postaci twojej zazdroszczą anieli,
A duszę gorszą masz, gorszą niżeli!…
Przebóg! tak ciebie oślepiło złoto!
I honorów świecąca bańka, wewnątrz pusta!
Bodaj!… Niech, czego dotkniesz, przeleje się w złoto;
Gdzie tylko zwrócisz serce i usta,
Całuj, ściskaj zimne złoto!
Adam Mickiewicz Fragment Dziadów cz. IV
Kobieta nie jest już puchem marnym, jak kiedyś sobie żartowano słowami Mickiewicza.
Jest wiele kobiet, które znacząco wpłynęły na losy swojego kraju i świata.
Przykładem niezwykłej kobiety, która odmieniła życie świata, jest nasza wielka uczona Maria Skłodowska – Curie żyjąca w latach 1867-1934 r.
7 listopada 1867 r. urodziła się w Warszawie w rodzinie nauczyciela fizyki i matematyki. Matka była przełożoną pensji dla dziewcząt. Maria odznaczała się niezwykłymi zdolnościami i wspaniałą pamięcią.
W 1883 r. ukończyła gimnazjum żeńskie ze złotym medalem, jakim wtedy nagradzano wybitnie uzdolnione dzieci. Pracowała jako guwernantka u zamożnych ziemian Żórawskich, gdzie przeżyła swoją pierwszą miłość zakończoną rozstaniem.
W 1891 roku, jako pierwsza kobieta w historii paryskiej Sorbony zdała egzamin i została przyjęta na wydział fizyki i chemii.
W 1893 r. otrzymała Licencjat z fizyki, a 1894 r. z matematyki.
W tym okresie poznała Piotra Curie z którym wzięła ślub w 1895 roku.
Wraz z mężem pracowała nad radioaktywnością uranu.
W 1898 roku odkryła dwa radioaktywne pierwiastki, które z mężem nazwali polonem i radem.
W 1903 roku Maria, jako pierwsza w historii otrzymała stopień doktora fizyki. W tym roku małżonkom przyznano Nagrodę Nobla z fizyki. Piotr został profesorem na Sorbonie i założył laboratorium w którym Maria była kierowniczką badań.
W 1906 r. Piotr Curie zginął w wypadku drogowym pod kołami wozu konnego.
Maria została pierwszą profesorką na Sorbonie, kiedy powierzono jej katedrę utworzoną wcześniej dla jej męża.
Pod koniec 1911 roku Skłodowska – Curie otrzymała drugą nagrodę Nobla z chemii za wydzielenie czystego radu.
W czasie I Wojny Światowej, Maria pracowała na rzecz szpitali wojskowych. Szkoliła i obsługiwała polowe stacje rentgenologiczne. Po wojnie pracowała w Instytucie Radowym i pomagała zakładać instytuty leczenia nowotworów.
4 lipca 1934r. zmarła na anemię złośliwą w szwajcarskiej klinice w Passy.
Była również matką utalentowanych córek – Ireny fizykochemiczki i Ewy pisarki, dziennikarki i pianistki.
Życzmy sobie, aby było jak najwięcej kobiet wybitnych, zmieniających oblicze świata.
Aleksander Fredro tak pisał o kobiecie
Skromność, lękliwość, piękno w płci niewieściej,
Lecz z czasem w tym układzie i chytrość się mieści,
O! znano już niejedną z tak miłym pozorem,
Co była trusią z rana, a lwicą wieczorem.
Chcieć dziewczynę na swoje kopyto przerobić,
znaczy tyle co sitem wodę czerpać.
Z kobietą nie ma żartów – w miłości czy w gniewie
Co myśli, nikt nie zgadnie; co zrobi, nikt nie wie.
W zgromadzeniu kobiet najłatwiej o mówcę,
Najtrudniej o słuchacza – każda chce mówić, słuchać żadna.
Kobiety – wolne od znanego
Kobieta – babcia
Istota niezbędna w życiu każdej rodziny. Bez niej rodzina jest niepełna, osierocona, pozbawiona wszelkiego wsparcia. Szczęśliwe dzieci, które zaznały jej miłości, opieki i obecności. Dzisiejsze babcie zajmują się również swoją edukacją na Uniwersytetach Trzeciego Wieku, gdzie znajdują przyjaciół, spełniają swoje marzenia i rozwijają swoje talenty. Nie zapominają o wnukach, są z nich dumne opowiadając bez końca o ich osiągnięciach od chwili urodzenia. Od wnuków czerpią wiedzę na temat obsługi komputera czy telefonu komórkowego. Wnukom opowiadają o dawnych czasach, kiedy były w ich wieku.
Kobieta – Matka
Pełna poświęceń dla swoich dzieci bez względu na miejsce na mapie świata. Mają swój dzień 26 maja w Polsce.
Na świecie ten dzień jest obchodzony w różnych porach roku. Każda istota na świecie ma swoją matkę i ten fakt jest niezaprzeczalny i wzruszający. Kiedy jej zabraknie, każdy czuje się sierotą.
Kobieta – kochanka
Kobiety potrafią kochać bez warunkowo, są do tego stworzone i tej miłości potrafią poświęcić wszystko co mają w sercu najlepszego.
Kobieta – siostra, koleżanka
Kto nie ma siostry, ten chciałby ją mieć, a kiedy ją ma to na nią narzeka.
Koleżankę każdy ma od przedszkola do późnej starości.
Często koleżanka zastępuje siostrę.
Kobieta żona – życiowa towarzyszka
Strażniczka domowego ogniska. Przyjaciółka na dobre i na złe.
Matka, żona i kochanka. Potrafi wszystko ogarnąć swoją wiedzą, sprytem i oddaniem sprawie, do której została powołana. Oczekuje tylko miłości i zauważenia przez najbliższych, tego co robi dla stworzenia kochającej rodziny.
Mała Kobietka – przyszłość narodu
Od dzieciństwa przygotowywana jest do swojej przyszłej roli, jaką obdarzyła ją natura i przeznaczenie.
Charakter kobiet
Życie kobiet
Dźwiga na plecach
dom, ogród, pole,
krowy, świnie, cielęta, dzieci.
Jej grzbiet dziwi się,
że nie pęknie.
Jej ręce dziwią się,
Że nie odpadną.
Ona się nie dziwi.
Podpiera ją jak krwawy kij
umarła harowaczka
jej umarłej matki.
Prababkę
Bili batem.
Ten bat
błyszczy nad nią w chmurze
zamiast słońca.
Anna Świrczyńska, Chłopki
Kobiece dylematy
Życzenia kobiet
Morze życzeń dla kobiet i morze kwiatów nie tylko 8 dnia marca.
Polskie przysłowia – obejmują kilkadziesiąt przysłów na temat Kobiet.
Mówią o niej i dobrze i ironicznie:
– Kobiety te są najlepsze, o których najmniej mówią.
– Kobieta winna być jak herbata: słodka mocna i gorąca.
– Łatwiej wroga pokonać niż kobietę przekonać.
– Z kobietami wielka bieda, ale bez nich żyć się nie da.
Pamiętajcie moi mili – z babą źle, a bez baby jeszcze gorzej i tak niech już zostanie.
Wszystkie obrazki pochodzą z internetu, przesłane mi przez koleżanki, czytelniczki bloga.
Pozdrawiam Teresa W.
