Smak cukierka – utwór nazwany przez autorkę Danutę Apolonię Orską – nowelką.
Danuta jest znaną w naszym środowisku pisarką, poetką i malarką. Dała się nam bliżej poznać, jako osoba wielu talentów będąc słuchaczką Sudeckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Wałbrzychu na Piaskowej Górze.
Okruchy wspomnień zawarte w utworze pt. „Smak cukierka”– Wspomnienia z dzieciństwa, obecnie już dorosłych dzieci – mogą należeć do przeżyć wielu ludzi urodzonych po I wojnie światowej. Czytając wspomnienia Danuty, przypomniałam sobie znane mi z opowiadań rodziny i sąsiadów przeżycia z wojennych czasów, kiedy ludzie chętnie dzielili się swoimi przeżyciami, z młodości. Słuchaliśmy tych przeżyć ludzi, którzy z łezką w oku opowiadali o biedzie, ciężkiej pracy dla utrzymania rodziny. O jednej parze butów, które na zmianę nosili domownicy, dla oszczędności zakładanych przed wejściem do kościoła lub szkoły. Najgorsze były czasy okupacji niemieckiej, potem walki wyzwoleńcze i powroty do normalnego, spokojnego życia. Ludzie dokonywali cudów, zdobywając pożywienie, przerabiając stare ubrania dla okrycia siebie i dzieci. Te wspomnienia ciężkich czasów znamy także z literatury czy filmów. Ludzie z przykrością patrzą dziś na wyrzucany do śmietnika chleb, który roznoszą po chodnikach gołębie. Modne podarte spodnie są afirmacją biedy, która może się powtórzyć, kiedy przekroczymy granice pokoju na świecie. Wspomnienia z dzieciństwa Danuty obfitują w miłość rodzicielską, która pozwoliła na ratowanie życia i zapewnienia w minimalnym stopniu codziennych potrzeb. Miłość do rodziców i zrozumienie ich działań, jest przykładem ogromnej więzi rodzinnej.
Złote myśli na życie jej ukochanej matki. (fragmenty z książeczki)
Niestety, co utracone nie wróci. Czasem tylko we snach jawi się okrucieństwo tamtych lat i obawa, że może ponownie oszaleje świat. Z perspektywy czasu podziwiam moją ukochaną mamę za jej odwagę i determinację.
W genach swoich rodziców odnalazłam siebie. Ojciec był zasadniczy. Mama miała swoje „złote myśli” jako zasady życiowe.
„Pamiętaj” – przestrzegała – „miej otwarty umysł, zastanów się zanim wybierzesz właściwą drogę, która będzie paszportem w przyszłość.”
„Nie osądzaj pochopnie człowieka na podstawie pomówień innych, staraj się dociec, dlaczego popełnił błąd. Mimo wszystko jest człowiekiem, potrzebuje pomocy, a nie od razu kata. Wiedz, że cały świat – ludzie, zwierzęta, przyroda są pod twoją opieką. Jeżeli zdołasz uratować chociaż jedno istnienie – będziesz wielka.”
Swoją nowelkę Danuta zakończyła wierszem, który napisała 21 listopada 2008 roku. (zamieszczony również w Wieściach II semestru SUTW 2008/2009 z jej rysunkiem Anioła)
Zapomnieć
Kreatywnością dusz upiększam świat
Na niby
Nie pamiętać
Na zawsze zapomnieć mroczny czas
ciemność widziana – w ciemności
ludzie w transporcie
ujadanie psów nieświadomych grozy
Płacz dzieci – matek szloch
Strach w oczach pełnych łez
Łomot serca, z piersi wyrwać się chciało
Bo dzieciństwo – musiało być dorosłe
smak cukierka był marzeniem we śnie
kromka chleba świętością była
Tamten peron na dworcu jest pusty.
Tamtych ludzi już niema.
Nie pamiętać zapomnieć
O sen spokojny prosić.
Czas pozostały…
kolorem otulić
wymościć zielenią łąk
rozkołysać liście drzew…
zanurzyć twarz w źródła błękicie
z wiatrem bawić się w chowanego…
do gniazd zaglądać – czy czas na młode
liczyć motyle na kwiatach żyją tylko chwilę
kukułkę zapytać ile czasu jeszcze
zapachem kwiatów upoić się na drogę
i tak wędrować przez resztę życia
bez żalu
O starość bez dzieciństwa
Wspomnienia Danuty czyta się z wielkim zainteresowaniem i wzruszeniem. Wielu ludzi pamięta smak cukierka z tamtych dni, który był rarytasem często nie do zdobycia.
Czwartego listopada 2023 roku o godz. 11.00 odbyło się Spotkanie Autorskie Danuty Apolonii Orskiej w siedzibie SUTW na Piaskowej Górze.
Na spotkaniu autorskim Danuty – koleżanka Alicja Mikołajczyk – najwytrwalsza słuchaczka SUTW (21 lat Nauki na SUTW) – czytała fragmenty książeczki Smak cukierka.
Danuta – słuchając w młodości opowieści swojej matki o dziejach rodziny, obiecała jej, że kiedyś spisze to wszystko co zapamiętała aż do przyjazdu na ziemie odzyskane – ocaliła od zapomnienia.
Spełniła przyrzeczenie, czego dowodem jest napisanie wspomnień pt. Smak cukierka.
Pozdrawiam Teresa W.
