Kamień
Kamień to okruszek kosmosu
Bryła oderwana od całości skały
Bezmyślny, lecz dający do myślenia
Bo o czym taki kamień sobie myśli?
Nikt nie wie i nigdy się nie dowie
Chyba, że ktoś sobie coś wymyśli
Kamień pozostanie zawsze kamieniem
Choć w koło wszystko go kształtuje
Powstaje zatem kamień ciosany, okrąglak, łupany
A on na to nic nie mówi i dalej jest kamieniem zwany.
Człowiek natomiast jest istotą myślącą, czującą
Czasem ma związek z kamieniem
Kiedy ma kamienną twarz, serce z kamienia
Jest zimny, nieczuły jak kamień
Jest cichy, milczący jak głaz
Jest obojętny na wszystko jak bryła z granitu
Długo by wymieniać i mądrzyć się
Nie bądźmy kamienni, poruszmy serca, czujmy.
Drogocenne kamienie Klejnoty, talizmany, źródła mocy.
Autor: Raymond J.L. Walters Wydanie Świata książki w 1999 roku.
Wśród mieszkańców naszej ziemi jest wielu wielbicieli i znawców kamieni. Organizują wystawy, giełdy biżuterii i minerałów, targi itp. spotkania na których przedstawiają swoje zdobycze. Wśród wystawców są hurtownicy, rzemieślnicy, jubilerzy, złotnicy i artyści z Polski i z zagranicy.
Są też tacy, którzy znając moc kamieni stosują je do leczenia ludzi.
Poniżej cytuję fragment wprowadzenia z tej ciekawej książki.
Przez wiele tysiącleci – na długo zanim Ziemię opanowały dinozaury – połyskliwe kryształy drogich kamieni spoczywały ukryte w zagłębieniach i szczelinach skalnych wzdłuż wybrzeży lub zagrzebane na dnie rzek. Zaniosły je tam wiatry i deszcze, które od najdawniejszych dni chłostały powierzchnię Ziemi. Pierwsi ludzie otwarli ten cudowny skarbiec i szybko zaczęli cenić kamienie szlachetne za ich piękno i moc, wierzyli bowiem, że przynoszą one szczęście i chronią przed złem. Przez wieki kamienie szlachetne wywierały potężny wpływ na nasze zmysły i wyobraźnię – niemal z tych samych powodów cenimy je także i dzisiaj.
Klejnoty podobają się ludziom z rozmaitych przyczyn. Istnieje około 50 rodzajów kamieni, które – z uwagi na ich piękno, barwę, rzadkość występowania i wytrzymałość – powszechnie uważa się za „drogocenne”.
Jednakże na Ziemi znajduje się wiele tysięcy minerałów i innych twardych substancji, z których część także zasługuje na nazwę drogich kamieni.
Według starożytnych każdy drogocenny kamień – począwszy od szmaragdów i diamentów, przez kamienie półszlachetne, jak granit i malachit, po bardziej zwyczajne kamienie, jak krzemień – posiadał właściwą sobie moc przezwyciężania sił ciemności. I tak, na przykład, broniły one przed wiedźmami, które, jak powiadano, ciemną nocą siały strach, przemierzając kraj na grzbietach koni lub bydła.
Wiele właściwości i legend o mocy uzdrawiania opisanych jest w tej książce.
W skrócie: Kamienie szlachetne nieorganiczne.
– Kryształ znajduje się nigdzie indziej, tylko gdzie najbardziej śniegiem zimowym tężeją i rzecz pewna, że jest lodem. Pliniusz, Historia naturalna.
Każda substancja krystaliczna ma prawidłową strukturę wewnętrzną utworzoną z dużej liczby ułożonych w pewnym porządku atomów. Właściwości optyczne kryształów to podstawa magicznej mocy przypisywanej klejnotom. Promienie światła wnikające w kryształ ulegają spowolnieniu i załamaniu.
– Granat … dla obrony przed melancholią i trucizną, na zatrzymanie krwawienia i rozpuszczenie kamieni nerkowych i żółciowych w ciele.
William Rowland, lekarz, o specjalnym leku sporządzonym z granatów, 1669 r.
Istnieje wiele rozmaitych rodzajów granatów różniących się składem chemicznym, ale tylko zupełnie czyste kryształy uznaje się za kamienie szlachetne.Od najdawniejszych czasów drogocenne kamienie odgrywały rolę talizmanów, które miały chronić przed nieszczęściem. Dlatego w niektórych rejonach Grecji dzieci do dziś noszą talizmany z granatów jako ochronę przed utonięciem. Granaty nosiło przy sobie wielu krzyżowców. Z dawnym wierzeniem, że granaty powstrzymują krwotoki, wiążę się przekonanie, iż mają one moc zadawania śmiertelnych ran.
– Rubin.
Pytają mnie czasem, gdzie rosną rubiny;
Milczę, lecz palec na usta Julii kładę.
Jak i gdzie rosną Perły? – pytają.
Ja szepczę wtedy do mojej dziewczyny
– „Rozchyl swe usta” i pokazuję Białych,
drobniutkich Pereł paradę.
Robert Herrick, Poeta (1591-1674)
W wiekach XIV do XVII medycy mocno wierzyli, że noszenie rubinów pozwala zachować zdrowie fizyczne i psychiczne. Przez wieki uważano, że rubiny odpędzają smutki i nocne zmory, a kto je nosi, chroniony jest od plag – w niektórych częściach świata ludzie wierzą w to do dzisiaj. Rubin, jak wszystkie czerwone kamienie, stosowano powszechnie do tamowania krwotoków i leczenia stanów zapalnych.
– Topaz. Z wyglądu sądząc, ma on naturę solarną i uważa się, że przepędza nocne zmory i melancholię, wzmacnia rozum i chroni przed złymi snami ( noszony na lewym ramieniu lub na szyi i oprawiony w złoto).
Dr Johann Schroeder Compleat chymical dispensatory 1669
Rzymscy lekarze, przykładając topaz do skóry ofiar zarazy, leczyli wrzody, natomiast Marbodus, biskup Rennes (1067-1081), zalecał noszenie wisiorka z chryzolitu. Jednak tylko zawieszony na włosiu z oślej grzywy chronił przed złymi duchami i marami nocnymi. Szeroko znanym i zalecanym przez średniowiecznych medyków środkiem był płyn do oczu, który rozpraszał „mrok widzenia”: przepis podała św. Hildegarda, matka przełożona w Bingen.
– Malachit. Kamień ten wzmacnia żołądek, głowę i nerki; zapobiega zawrotom głowy i przepuklinie; chroni od złych czarów, pokus, niepowodzeń i wypadków.
Koźmiński, Magia i natura Kamieni, 1922
W XVII wieku zalecano noszenie malachitowych amuletów jako lekarstwo na wszystkie choroby. Malachitowe amulety i pierścienie noszone przez matki i położne ułatwiały dzieciom ząbkowanie. Malachit nazwano też „kamieniem snu”, gdyż długotrwałe patrzenie na kamień zsyłało sen.
– Turkus. Współczujący turkus blednąc, to ci powie, Że ten, kto go nosi, ma niepewne zdrowie.
John Donne, Poeta (1572-1631)
Barwa turkusu ulega niekiedy zmianie pod wpływem kwaśnego odczynu skóry lub soli z potu noszącej go osoby.
Wielu medyków z XV wieku nosiło turkusy w swoich lekarskich torbach, uważając, że kamień przeciwdziała szkodliwym skutkom trucizny. Przygotowywali napój leczniczy z drobno mielonego turkusu, uważany za silne antidotum na ukąszenia skorpionów, lecz przede wszystkim uśmierzający bóle mające źródło w opętaniu przez demony.
– Szafir. Tam życia tron szafirami lśni, tam tłum aniołów, patrząc nań, drży.
Thomas Gray, Poeta (1716—1771)
Epifaniusz, biskup Konstancji IV wieku, tak pisze o szafirze; „Jest to lekarstwo, gdyż drobno zmielony leczy rany po krostach i czyrakach, jeśli się je nim posmaruje. W tym celu należy zmieszać proszek z mlekiem i nałożyć na chore miejsce” . Szukający porady u wyroczni delfickiej zobowiązani byli mieć przy sobie niebieski szafir. Czarnoksiężnicy także przykładali wielką wagę do tego kamienia – dzięki niemu słyszeli i potrafili interpretować najtrudniejsze przepowiednie wyroczni. Czarownicom ów błękitny kamień służył do odprawiania czarów i rzucania uroków.
– Opal.
Dawno temu mieszkał na wschodzie człowiek,
Który miał pierścień wielkiej wartości
Od kogoś, kogo kochał,
Tysiącem pięknych barw
Mienił się w nim opal potężnej mocy,
Mogący Człowieka i wybrańca Boga uczynić błogosławionym i szczęśliwym.
Lessing, Mędrzec Nathan
Występująca w opalach piękna gra kolorów jest efektem załamania i rozproszenia światła na drobniutkich globulkach bezpostaciowej krzemionki, z której zbudowany jest kamień – jeden z niewielu kamieni szlachetnych nie będący ciałem krystalicznym. Opal, jak wiele innych kamieni szlachetnych, miał ponoć chronić właściciela od zarazy; był też znakomitym wykrywaczem trucizny, gdyż w jej pobliżu tracił swoją grę barw. Wisiorek z opalem przeganiał melancholię, natomiast podobny naszyjnik gwarantował zachowanie jasnego koloru włosów.
– Diament. Lepszy diament ze skazą niż zwykły kamyk bez niej.
Konfucjusz
Dla większości ludzi jest to najpiękniejszy kamień szlachetny – od najdawniejszych czasów zdumiewał swoimi właściwościami i urodą. Opowieści o diamentach są równie bajeczne jak one same.
Powiadano, że posiadanie diamentu chroni człowieka przed takimi dopustami bożymi, jak zaraza. Całkowicie uwalnia też od demonów i diabłów, odpędzając przerażające nocne mary, jeżdżące na swoich ofiarach w ciemną noc. Owa zdolność trzymania piekielnych mocy na dystans sprawiła, że ludzie nabrali zwyczaju wymieniania zaręczynowych pierścionków z diamentami.
Kamienie szlachetne organiczne
– Bursztyn.
Dostrzegać w bursztynie – jakaż to radość!
Liście i trawy, pył, czerwie, owady.
To rzeczy zwykłe, które dobrze znam,
Lecz jakaż siła zamknęła je tam.
Aleksander Pope, Poeta (1688-1744)
Choć bursztyn ma charakterystyczny złoty kolor, występuje także i w innych barwach. Może być pomarańczowy, żółty, zielony, a nawet fioletowy, niebieski i czarny. Najbardziej poszukiwane są bursztyny zielone i niebieskie.
Z gotowych soli bursztynowych w aptekach przygotowywano wszelkiego rodzaju płyny, mikstury i maści. Uważano, że preparat taki: „leczy, wysusza, rozpuszcza; wzmacnia serce i mózg oraz swoim słodkim smakiem ożywia duchowe i witalne siły; jest używany jako składnik kadzideł odświeżających powietrze i chroni dusze przed skażeniem”.
– Koral. Władzą jego wdzięczne niemowlę ogarnięte, gdy ma na koralu piąstki zaciśnięte.
Spraque, Źródło nieznane
W niektórych krajach śródziemnomorskich świeżo złowiony kawałek koralu przyczepia się do owocu drzewa oliwnego, co ma zapewnić obfite plony. Starożytne kobiety także nosiły takie talizmany, gdyż ponoć chroniły one przed bezpłodnością, na południu Włoch zwyczaj ten przetrwał do dzisiaj.
– Perła. Przeszukując fale, uniosłem perłę z nich Księżycową i wspaniałą, która skarbce w mig Królów opróżni, gdy zechcą ją kupić.
Matthew Arnold, Poeta (1822-1888)
Perły to piękno niosące wieczną radość. Przeto przez wiele tysiącleci perły miłowali zarówno mężczyźni jak i kobiety. Przez ten czas obrosły takim mnóstwem legend, że stały się punktem centralnych wielu misteriów.
Perły wykorzystywano na wszelkie sposoby. XII – wieczni medycy stosowali lekarstwo zawierające sproszkowane perły na choroby serca; w 1500 r. lek ten uważano za skuteczny przeciw truciźnie. Dzisiejsza medycyna także wykorzystują perły – zarówno naturalne i hodowlane.
– Gagat. Twój blask przyciągnie zalotników, jak gagat przyciąga suche źdźbła.
Ben Johnson , dramatopisarz (1572-1637)
Gagat rozpoczął swój żywot jako kawałek obumarłego drewna. Przed milionami lat został zagrzebany w ziemi, a następnie sprasowany, i przemienił się w węgiel. Z tego skromnego surowca wyrabiano rozmaite piękne przedmioty. Noszenie biżuterii dla zachowania pamięci o zmarłych ma długą tradycję, lecz żałobna biżuteria z gagatu weszła w modę dopiero w 1861 r., gdy brytyjska władczyni Wiktoria pogrążyła się w żałobie po śmierci swojego męża księcia Alberta. Wkrótce każda rodzina w kraju miała jakiś przedmiot wykonany z gagatu.
Kamienie mityczne
– Abraksas. Wielu ludzi, bojąc się zarazy […] stara się uniknąć jej, wykorzystując pewne słowa i formuły, zwłaszcza słowo „abrakadabra” uformowane w trójkąt.
Daniel Defoe, Pisarz (1660-1731)
Władza kamieni szlachetnych jest tak silna, że oprócz dobrze znanych organicznych i nieorganicznych klejnotów, inne jeszcze przeniknęły do powszechnego folkloru. Są to kamienie całkowicie mityczne lub rzeczywiste, lecz otoczone aurą magii. Na niektórych talizmanach ryto słowa, obdarzone, jak uważano, magicznymi właściwościami.
Do kamieni mitycznych należą także:
– Bezoar – Wszystko, co uwalnia ciało od jakiejś dolegliwości, zwane jest bezoarem tej choroby.
– Kamień wężowy – Jest wśród kamieni posiadanych przez kuglarza jeden godny uwagi przez swoją urodę i blask, a zwłaszcza przez niezwykłość sposobu, w jaki się go znajduje.
– Tabaszir – […] kamień ten był tak zaklęty i miał taką moc, że kto go nosił, nie mógł być żelazem zabity.
– Kamień ropuszy
Przeciwność słodkie wydaje owoce,
Jak jadowita i szpetna ropucha
Kosztowny klejnot w swojej głowie nosi.
Klejnoty a przesądy
Jubileusze (rymowanka ludowa)
Urodzeni w poniedziałek – twarz mają miłą,
We wtorek – urzekają wdzięku swego siłą,
W środę – nieszczęścia i biedy spotykają,
W czwartek – wędrówki długie kochają,
W piątek – są miłujący, ale też rozrzutni,
W sobotę – walczą o chleb z losem smutnym.
Urodzeni w niedzielę, nikogo to nie dziwi,
Są mili, beztroscy, dobrzy i szczęśliwi.
Kamienie a znaki zodiaku
Wodnik granat, turkus
Ryby ametyst
Baran heliotrop, karneol
Byk kwarc różowy
Bliźnięta cytryn, tygrysie oko
Rak szmaragd, chryzopraz
Lew kryształ górski, onyks
Panna karneol
Waga oliwin, hiacynt
Skorpion akwamaryn
Strzelec topaz
Koziorożec rubin
Kamienie a miesiąc urodzenia
Styczeń cyrkon
Luty ametyst
Marzec jaspis, heliotrop
Kwiecień szafir, diament
Maj agat
Czerwiec szmaragd, perła
Lipiec onyks, turkus
Sierpień karneol, kamień księżycowy
Wrzesień oliwin
Październik opal, akwamaryn
Listopad topaz
Grudzień rubin
Kamienie szlachetne uzdrawiające
Jak widzieliśmy, wielu kamieniom przypisuje się moc uzdrawiającą. W minionych wiekach lekarze często zalecali ścieranie tych kamieni na proszek i przyjmowanie ich doustnie – z dodatkiem soku owocowego lub syropu. Do zabiegów leczniczych należało też nawlekanie kamieni na sznurek i noszenie w formie naszyjnika.
Niewidzialne energie
Jak już wiemy, od najdawniejszych czasów ludzie odczuwali potężne energie emanujące z kamieni szlachetnych. Pewnego wyjaśnienia dostarczyły badania rosyjskiego naukowca Piotra Kirliana, który spostrzegł, że na fotografiach wykonanych w specjalny sposób niektóre substancje organiczne i nieorganiczne wyglądają, jakby otaczało je promieniujące z nich pole energetyczne.
Złe oko
Jeśli twoje oko jest chore [złe], całe twoje ciało będzie w ciemności. (Ewangelia wg. Św. Mateusza)
Magiczne pierścienie
Na całym świecie, tak wśród biednych, jak i bogatych, sygnety i pierścienie z drogimi kamieniami często odgrywały rolę talizmanów.
Dobre wibracje
Tyle wiadomo, że klejnoty mają dusze subtelne, co widać po ich wspaniałości, więc, na mocy podobieństwa, mogą oddziaływać na dusze ludzi, by je wzmacniać i ożywiać. Jeśli chodzi o te szczególne własności, nie można im dawać wiary. Jednak wiadomo, że światło, bardziej niż cokolwiek, raduje ludzkie dusze; i najprawdopodobniej światło barwne daje ten sam efekt – to może być jedną z przyczyn, że drogie kamienie tak bardzo cieszą.
O kamieniach szlachetnych w starożytności – Platon
Ten wielki grecki filozof stworzył teorię, że gwiazdy i planety przekształcają rozłożoną i rozkładającą się materię na najdoskonalsze kamienie szlachetne, poddane następnie wpływom tych samych gwiazd i planet, które je stworzyły.
Drugą książką godną polecenia ściśle związaną z leczniczym działaniem kamieni jest: – Cudowne kryształy. Źródła dobrej energii i instrumenty leczenia.
Autorka: Liz Simpson Wydanie Świata książki z 1999 roku
Od autorki: Pragnę zacząć od zwięzłego wyjaśnienia podstaw teorii leczenia kryształami, podsumowania wszystkich poruszonych w tej książce kwestii. Przekonanie o leczniczych właściwościach kryształów opiera się na tezie, że każda komórka organizmu wibruje z właściwą sobie częstotliwością. Zakłócenie tej naturalnej częstotliwości wywołuje chorobę.
Polskie przysłowia o kamieniu
– Ciężko z kamienia olej wytoczyć.
– Kto się nie leni, zrobi złoto z kamieni.
– Kamień z góry strącony szybko w dół się toczy.
– Kto na ciebie kamieniem, ty na niego chlebem.
– Nie wyciśniesz z kamienia wody.
– Z kamienia i dobry kowal nic nie wykuje.
– Trafiła kosa na kamień
– Kamień w wodę rzucony już nie wypłynie.
Pozdrawiam Teresa W.
