Jest taki dzień
Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy,
Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory.
Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich,
Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski.
Niebo – ziemi, niebu – ziemia,
Wszyscy – wszystkim ślą życzenia,
Drzewa – ptakom, ptaki – drzewom,
Tchnienie wiatru – płatkom śniegu.
Jest taki dzień, tylko jeden raz do roku.
Dzień, zwykły dzień, który liczy się od zmroku.
Jest taki dzień, gdy jesteśmy wszyscy razem.
Dzień, piękny dzień, dziś nam rok go składa w darze.
Niebo – ziemi, niebu – ziemia,
Wszyscy – wszystkim ślą życzenia,
A gdy wszyscy usną wreszcie,
Noc igliwia zapach niesie
Tekst: Krzysztof Dzikowski Muzyka: Seweryn Krajewski Wykonanie: Czerwone Gitary
Ten dzień to 24 grudnia, na który czekają wszyscy, bez względu na to, w co wierzą. Czas oczekiwania na ten szczególny dzień, zaczyna się w 1 niedzielę adwentu. W tym roku 2025 jest to niedziela 30 listopada.
Pierwsza niedziela adwentu to również pierwsza niedziela nowego roku liturgicznego.
Pierwsza niedziela adwentu rozpoczyna okres, który kojarzy się z roratami. To msze święte ku czci Matki Bożej, które odbywają się bardzo wcześnie rano, przed wschodem słońca. Odbywają się w każdy dzień powszedni, aż do Wigilii włącznie.
Jak śpiewamy w jednej z kolęd, Jezus jest zbawcą „cztery tysiące lat oczekiwanym” – być może też stąd wzięła się początkowa liczba 40 dni, a następnie 4 tygodnie adwentu. Zgodnie z przyjętym zwyczajem — jeden tydzień miałby symbolizować jedno tysiąclecie oczekiwania na narodzenie Jezusa. Słowo adwent pochodzi od łacińskiego „adventus” i oznacza przyjście. Dla chrześcijan, radosny czas przygotowania do Bożego Narodzenia, gdy wspomina się pierwsze przyjście Syna Bożego na ziemię. Chociaż wybór i układ tematów może się różnić, oto kilka tematów najczęściej poruszanych w okresie Adwentu. Tydzień 1: Nadzieja . Tydzień 2: Pokój . Tydzień 3: Radość . Tydzień 4: Miłość
Kolory świec adwentowych symbolizują czas oczekiwania na Boże Narodzenie, przy czym fioletowy oznacza pokutę i oczekiwanie, różowy radość, a biały czystość i narodziny Chrystusa. Tradycyjna liczba świec to trzy fioletowe i jedna różowa, a ich zapalanie corocznie w niedziele adwentu symbolizuje narastającą radość przed świętami. J
Jest taka noc – Cicha noc
Cicha noc, święta noc
Pokój niesie ludziom wszem,
A u żłóbka Matka święta
Czuwa sama, uśmiechnięta,
Nad Dzieciątka snem,
Nad Dzieciątka snem.
Cicha noc, święta noc
Pastuszkowie od swych trzód
Biegną wielce zadziwieni,
Za anielskim głosem pieni,
Gdzie się spełnił cud,
Gdzie się spełnił cud.
Cicha noc, święta noc…
Narodzony Boży Syn,
Pan wielkiego majestatu,
Niesie dziś całemu światu
Odkupienie win,
Odkupienie win.
Cicha noc, święta noc
Jaki w tobie dzisiaj cud
W Betlejem Dziecina święta
Wznosi w górę swe rączęta,
Błogosławi lud,
Błogosławi lud.
Tekst: Joseph Mohr ( tekst polski Piotr Maszyński) Muzyka : Xaver Gruber
Kolęda ta po raz pierwszy została wykonana w Oberndorfie w Austrii w Boże Narodzenie 1818 roku. Stała się powszechnie znana i przetłumaczona na wiele języków, a w 2011 roku wpisano ją na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
W czasie I wojny światowej, podczas nieformalnego rozejmu bożonarodzeniowego w 1914 roku, kolęda „Cicha noc” stała się symbolem pojednania między walczącymi żołnierzami po obu stronach konfliktu, w tym niemieckimi, francuskimi i brytyjskimi. Śpiewana przez żołnierzy, była wyrazem wspólnej tęsknoty za pokojem, która rozbrzmiewała nad okopami, niwelując wrogie linie frontu.
Niestety o świtaniu wrócili do swoich okopów i zaczęli do siebie strzelać
Wigilia
Czas magii wróżb
ludowych przesądów
niezwykłych wydarzeń
Boskich – cudów
Skłóceni się godzą
zwierzęta głos zabierają
o swojej niedoli
po północy – gadają
Najprostsze potrawy
w ten dzień jedyny
przyrządzane sercem
smakują jak – nigdy
Każdy chce być dobry
grzeczny i usłużny
dla zbłąkanego wędrowca
zostawi talerz – pusty
Od krowy siana pożyczy
koniowi owsa usypie
ze stołu zbierze okruszki
podrzuci kurom – dla jaj
Opłatkiem łamie się z łezką
życząc zdrowia lepszego
szczęścia pogody ducha
staropolskim – do Roku Siego
Magię świąt Bożego Narodzenia znacznie rozmywa nam handel (nazwany przez media „komercyjną magią),który nie czekając na pierwszy dzień Adwentu rozkłada w sklepach ozdoby świąteczne już od początku listopada. W marketach słychać piosenki świąteczne, w TV reklamy aż do znudzenia przypominające o barszczu czerwonym. Każdy wie jakie potrawy wigilijne chciałby zakosztować wg przepisów babci czy matki. Jest nastrój świąteczny, ale szybko z powszednieje i nie będzie już taki tajemniczy, jak kiedyś bywało. Seniorzy pamiętają te czasy, kiedy choinki ozdabiano w wigilię w tajemnicy przed małymi dziećmi, które z otwartymi buziami wpadały w zachwyt, kiedy pozwolono im zobaczyć już ubraną przed wieczerzą wigilijną.
W oczekiwaniu na dzieciątko Boże życzmy sobie, aby w tym okresie żadne ziemskie dzieciątko nie zginęło w gabinecie lekarskim, w wypadkach, na wojnach i z powodu przemocy w rodzinie. Każde dziecko jest naszym dobrem narodowym, o które musimy dbać, bo wszystkie dzieci nasze są, a przede wszystkim są naszą przyszłością.
Polskie przysłowia
– Gdy w adwencie sadź na drzewie się pokazuje, to rok urodzajny nam zwiastuje.
– Kto się zaleca w adwenta, ten będzie miał żonę na święta.
– Jak w wigilię z dachu ciecze, zima się długo przewlecze.
– Wigilia jasna, święty Jan ciemny, obiecują rok przyjemny.
– Gdy w Narodzenie pogodnie, będzie tak cztery tygodnie.
– Gdy pasterka jasna, to komórka ciasna.
– Boże Narodzenie po wodzie, Wielkanoc po lodzie.
– Gdy choinka tonie w wodzie, jajko toczy się po lodzie.
Pozdrawiam Teresa W.
