11 listopada to dzień upamiętniający przekazanie przez Radę Regencyjną w 1918 r. władzy wojskowej Piłsudskiemu i uroczyście obchodzony aż do wybuchu II wojny światowej. Tego samego dnia Niemcy zawarły rozejm z państwami ententy, który kończył I wojnę światową. W listopadzie 1918 roku, po 123 latach nieobecności na mapach politycznych Europy, Polska odzyskała niepodległość.
Tego dnia w całym kraju odprawiano nabożeństwa w intencji ojczyzny, organizowano akademie i wieczornice oraz parady wojskowe.
Święto Niepodległości zostało zniesione po II wojnie światowej – w 1945 r., a następnie przywrócone ustawą Sejmu PRL 5 lutego 1989 roku.
W czasie obchodów Narodowego Święta Niepodległości wieczorem, na cmentarzach i miejscach pamięci, ludzie zapalają znicze i świece, aby uczcić pamięć poległych w walce o niepodległość. To symboliczne gesty, które wyrażają szacunek dla tych, którzy poświęcili swoje życie w imię wolności Polski.
Pożądanym akcentem tego święta, jest obecność rodziców z dziećmi, biorących udział w marszach niepodległości. Przy okazji uczą ich historii i przywiązania do ojczyzny, którego objawem jest patriotyzm.
„Patriotyzm to silne przywiązanie, miłość do ojczyzny, poczucie więzi społecznej oraz chęć i gotowość poświęcenia się dla własnego narodu, przy jednoczesnym poszanowaniu innych narodów i ich praw, kultur”.
Tyle definicja patriotyzmu wg Słownika Języka Polskiego.
Dzisiejszy patriota to osoba odczuwająca szacunek wobec swojej ojczyzny oraz okazująca to swym zachowaniem. Szanuje tradycję i święta narodowe, a także zna historię kraju, jego drogi do niepodległości i pokoju. Patriota okazuje też szacunek dla symboli narodowych i nie nadużywa ich. Wierność ojczyźnie można wyrażać poprzez sumienne wykonywanie swoich obowiązków i uczciwą pracę. Swój patriotyzm można okazywać także poprzez głosowanie w wyborach parlamentarnych, uczestnictwo w uroczystościach państwowych.
Nauka dzieci hymnu państwowego wprowadzana jest już w przedszkolach.
Tęsknotę za ojczyzną i jej wartość w życiu człowieka wyrażają poeci w swoich utworach, a piosenkarze śpiewają je z nutką nostalgii w głosie.
Dzięki nagraniom w internecie, możemy posłuchać śpiewu tych wspaniałych artystów i poczuć dreszcz emocji słuchając ich głosów, nie do podrobienia.
Pytasz mnie
Pytasz mnie, co właściwie Cię tu trzyma
Mówisz mi, że nad Polską szare mgły
Pytasz mnie, czy rodzina, czy dziewczyna
I cóż ja, i cóż ja odpowiem Ci
Może to ten szczególny kolor nieba
Może to tu przeżytych tyle lat
Może to ten pszeniczny zapach chleba
Może to pochylone strzechy chat
Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach
Może przed domem ten wiosenny zapach bzu
Może bociany, co wracają tu do gniazda
Coś, co każe im powracać tu
Mówisz mi, że inaczej żyją ludzie
Mówisz mi, że gdzieś ludzie żyją lżej
Mówisz mi, krótki sierpień, długi grudzień
Mówisz mi, długie noce, krótkie dnie
Mówisz mi, słuchaj stary jedno życie
Mówisz mi, spakuj rzeczy, wyjedź stąd
Mówisz mi, wstań i spakuj się o świcie
Czy to warto, tak pod górę, tak pod prąd
Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach
Może przed domem ten wiosenny zapach bzu
Może bociany, co wracają tu do gniazda
Coś, co każe im powracać tu
Może to zapomniana dawno gdzieś muzyka
Może melodia, która w sercu cicho brzmi
Może mazurki, może walce Fryderyka
Może nadzieja doczekania lepszych dni
Może to zapomniana dawno gdzieś muzyka
Może melodia, która w sercu cicho brzmi
Może mazurki, może walce Fryderyka
Może nadzieja dla ojczyzny lepszych dni
Tekst i wykonanie Andrzej Rosiewicz
Piosenka powstała w 1984 roku w czasie trasy koncertowej Andrzeja Rosiewicza w Wielkiej Brytanii.
Być może
Być może gdzie indziej są ziemie piękniejsze
I noce gwiaździstsze i ranki jaśniejsze
Być może bujniejsza zieleńsza jest zieleń
I ptaki w gałęziach śpiewają weselej
Być może gdzie indziej…
Lecz sercu jest droższa
Piosenka nad Wisłą i piasek Mazowsza
Są zmierzchy na fiordach i cienie piramid
I zorze polarne i sen pod palmami
Stubarwne motyle baśniowe ogrody
I miasta w ogrodach cudownej urody
Być może gdzie indziej…
Lecz sercu jest droższa
Piosenka nad Wisłą i piasek Mazowsza
Być może być może że wszystko gdzieś lepsze
I ptaki i gwiazdy i śpiew i powietrze
Że były gdzieś nawet szczęśliwsze narody
I drzewa wdzięczniejsze od wierzby u wody
Być może gdzie indziej…
Lecz sercu jest droższa
Piosenka nad Wisłą i piasek Mazowsza
Autor tekstu: Stanisław Ryszard Dobrowolski
Śpiewa Anna German
Może to przeznaczenie, że rodzimy się w określonym kraju, w wyznawanej przez rodziców religii. Istnieje teoria, która mówi, że człowiek powinien realizować swoje życie tam gdzie się urodził, a nawet powinien spożywać pokarmy, które rosną w odległości do 100 km od miejsca urodzenia.
Osoby podróżujące po świecie, wracając do kraju często mówią – wszędzie dobrze ale w domu najlepiej. Jednak po pewnym czasie znów marzą o podróżach. Nigdzie tak nie smakuje chleb, jak we własnym kraju, którego smak znamy od dzieciństwa.
Większość ludzi woli spędzać życie we własnym kraju i poznawać jego smaki, podziwiać krajobrazy. Człowiek to istota obdarzona wolną wolą i ciekawością poznawania innych kultur. Może szukać szczęścia na całym świecie, ale czy go znajdzie i osiągnie to, o czym marzył? To wielka zagadka ludzkiego losu.
Historia
Historia wieniec przypomina
pleciony z ludzkich losów
tworzy krąg pokręconych dziejów
szczęście na przemian z niedolą
pachnie krwią potem i łzami.
Historia to tygiel ogromny
wrze kipi emocjami pluje
miesza codzienne smaki życia
łagodzi ostre słowa prawdy
przyprawami chce osiągnąć ideał.
Polskie przysłowia o ojczyźnie
Cudze chwalicie swego nie znacie,
sami nie wiecie co posiadacie.
Gdzie dobrze, tam ojczyzna.
Ojczyzna swoja każdemu najmilsza.
Za różane miej te blizny, coś dla miłej zniósł ojczyzny.
Dziś już nikt nie walczy o niepodległość bagnetami w dłoniach. Dziś obrońcy swojej ojczyzny walczą bronią o wiele potężniejszą – niszczycielską – często dalekiego zasięgu. Broń straszna, bo oprócz zabijania ludzi, burzy domy – niezbędne schronienie każdego człowieka.
Życzmy następnym pokoleniom, aby nigdy nie były zmuszone walczyć o niepodległość ojczyzny z orężem w dłoniach.
Pozdrawiam Teresa W.
